பென்சில்

டுடே டைனா டுமாரோ டெபனட்லி டைரிமில்க் போல, தீபாவளி என்றால் நிச்சயம் 'இது' இருக்கும்.
95களின் ஒரு தீபாவளி. நான் 73% அகிம்சாவாதி என்பதால் நமீதாத்தன கரடு முரடு டப்பாஸ்களைத்தவிர்த்து மென்மையான, தன்மையான லஷ்மிமேன வகையறாவான மத்தாப்பு, சங்குசக்கரம், சாட்டை மற்றும் பென்சில்களை வாங்கினேன்.
முதலிரவு நடக்கும்போது இருப்பதை விட நாளை நமக்கு முதலிரவு நடக்கப்போகுது எனும்போது ஒரு கிளுகிளுப்பு வருமே (அதாவது... வருமாமே (எனக்குத்தெரியாது, சிலர் சொல்லக்கேட்டிருக்கிறேன்)). அதுபோன்றொரு ஜில்பான்ஸ் ஃபீல் தீபாவளி நெருங்குவதை நினைத்து எனக்கிருந்தது.

தீபாவளியன்று திணறத்திணற வெடி கொளுத்தினோம். மறுநாள். அப்பா வெளியே சென்றிருக்க, தங்கை super marioவின் ராணியை காப்பாற்றிக்கொண்டிருக்க, அம்மா மதியத்தூக்கம் போட, கலாம் பிறந்த மண்ணிலிருந்து 170கிமீ தள்ளிப்பிறந்த ஒரு குலாம் ரகசிய ஆராய்ச்சியிலிருந்தார்.

முன்தினம் சிலபல பென்சில் வெடிகள் செல்ஃப் எடுக்காததால் வீசப்பட்டிருந்தன. அப்பாவின் காசு இப்படி கரியாய்ப்போய்விடக்கூடாதே என்ற நல்லெண்ணத்தில் பென்சில்களைப்பொறுக்கி அதிலுள்ள மருந்தை ஒரு தாளில் கொட்டினேன்.
கோபுரம் பூசுமஞ்சள் Adல் ஒரு பெண் குளிப்பாளே, அப்போது frameன் ஒரு ஓரத்தில் இக்காட்சிக்கும் தனக்கும் சம்மந்தமே இல்லை என்பதாக மஞ்சள்தூள் கோபுரம் போல் குவிக்கப்பட்டிருக்குமே, அதுபோல் குவித்தேன்.
---
Client Requirement:
நெருப்பு வைத்ததும் பட்டாசுத்தூளானது ஆயிரம் பட்ரோஸ் மலர்வதுபோல் மெதுவாக, கலர்கலராக, அமைதியாக மலர வேண்டும். கதம் கதம்.

எந்த Project, Client expectationனுக்கேற்ப டெலிவரி ஆகியுள்ளது?
---
முதல் தீக்குச்சி வைத்ததும் எதுவும் ஆகவில்லை. I Nee more emotion என சுத்தமான ஆங்கிலத்தில் தமிழ்மக்களிடம் பாரதிராஜா கூறுவாரே, அதை நினைவுகூர்ந்து ரெண்டு குச்சிகளை சேர்த்துக்கொளுத்தினேன்.

எத்தனை அடி அடித்தாலும் கூட்டணியைவிட்டு விலகுதல் நோப்பா என்ற தா.பாவாய், வெடி என்னைப்போப்பா என்றது. இதுவும் வேஸ்ட்டுபோல என குனிந்து உற்று நோக்கினேன்.
எப்பேர்ப்பட்ட தா.பாவும் ஒரு கட்டத்தில் "ஆமாண்டா நீ கூத்ஸுக்குதான் பொறந்த"என்று படையப்பா அப்பாபோல பொங்கி வெளியேறினாரே, அது போல புஸ்ஸ்ஸ்வ்வ் என ஒரு ஒளிப்ரவாகம் பொங்கி முகத்தில் அடித்தது.
வந்த எரிச்சலில் ஒரே பாய்ச்சலில் பாத்ரூம் சென்று முகத்துக்கு நீராபிஷேகம் செய்தேன். கை நிறைய அழுக்கு கருப்பாய் வந்தது. பின் அம்பியாய் மாறி மெதுவாக தங்கை அருகில் அமர்ந்து எந்த ஸ்டேஜ்ல இருக்க என்றேன்.

"அது வந்துடா..." எனத்திரும்பியவள் அதே கண்கள்
ஜி. சகுந்தலாவாக மாறி வீல் எனக்கத்தினாள். அவளின் wheeலைக்கேட்டு அம்மா ரின் மின்னல்போல் வர, அவருக்கும் என்னைக்கண்டதும் அழுகை. என்ன தெரிகிறது? என கண்ணாடியைப்பார்த்தபோதுதான் புரிந்தது, அழுக்கு என நினைத்து முகத்தோலை வழித்துவைத்திருக்கிறேனென்று. உரித்த கிழங்கு போல் வெளிர்மஞ்சள் நிறத்தில் முகம் இருக்க, முகத்தோல் போனதே என்ற கவலையைவிட அப்பாவுக்குத்தெரிந்தால் முதுகுத்தோல் போய்விடுமே என்ற பயம் அப்பியது.

அப்பா வந்து பார்த்ததும் கண்கலங்கினாலும் தங்கப்ப - தக்கம் சிவாஜியாய் உணர்வுகளை உள்ளடக்கி, வா ஆஸ்பத்திரிக்கு என்றார். மேக்கப்பில்லாது வெளிவரத்தயங்கும் ஈரோயினிகளின் வலி எனக்கு அப்போது புரிந்தது. இந்த அகோரிபாபா மூஞ்சியோடு வர மாட்டேன் என அடம் பிடித்தேன். ஒரு குத்தாலத்துண்டால் முகத்தை மூடி என்னை அழைத்துச்சென்றார். பிற்காலத்தில், முரண் எனும் தலைப்பில்,
"நிர்வாண நடன அழகி
கைது
முகம் மூடியபடி"
என கவிதை எழுத இதுவே வித்தாகும்.

டாக்டர், "நல்லவேளையா நிறைய தண்ணி ஊத்திருக்கான். பெஸ்ட் ஃபஸ்ட் எய்ட்" என்றார். அதெல்லாம் எம்பையன் ரெம்ப டேலண்ட்டுங்க என வியாதிஸ்தர்களுக்கு மத்தியில் எங்கப்பா நாயனம் வாசிக்க, நான் "யோ தகப்பா, நாம இருக்க நெலமைக்கு இந்த வினைல் விளம்பரம் தேவையா?" என நினைத்து அவரை நோக்க, குற்றம், நடந்தது என்ன? விசாரணையைத்துவக்கினர். முடிந்தளவு, அது திட்டமிட்டு நடத்தப்பட்ட சதியல்ல, நான் எதேச்சையா அப்டிக்கா போனேனா, திடீர் திடீர்னு உருளுதாம், வெடிக்குதாம் ரேஞ்சில் கதை விட்டேன். என் தாய் கதையல்ல நிஜம் லஷ்மிபோல சொன்ன உடான்சை உடனே நம்பிவிட்டார். அப்பா, டாக்டர் போன்ற மேதாவிகளை நம்ப வைக்குமுன் தாவு தீர்ந்துவிட்டது.
(உன் தந்தை மேதாவியா எனக்கேட்பவர்களுக்கு... அப்டிலாம் இல்ல, ஆனா அவரு எங்கப்பா.)

வீடு திரும்பியதும் அப்பா முதல் வேலையாக, எல்லா சொந்தக்காரனுக்கும் STD பேசி மேட்டரை BBC செய்தார். அவல் கிடைத்தாலே அம்பது நாள் மெல்லுற மனுசன். அனுஷ்கா கெடைத்தால் விடுவாரா?

திடீரென்று உள்ளூர ஒரு பயம். செத்துவிடுவேனோ என்று. முஸ்லிம்களில் ஒரு நம்பிக்கையுண்டு. யாருடைய இறுதி வார்த்தை லாயிலாஹ இல்லல்லாஹ் (வணக்கத்திற்குரியவன் இறைவனைத்தவிர வேறு
இல்லை) ஆக இருக்கிறதோ, அவர் ஸ்டெய்ட்டாக சொர்கம் செல்வாராம். இலக்கிய ஆர்வத்தைத்தணிக்க சிலபல எண்ணெய்ப்பிசுக்காக பதிப்பிக்கப்பட்ட புத்தகங்களை அப்போது படித்திருந்தபடியால் நாம் நரக லிஸ்டில் இருக்கிறோம் எனப்பயந்து, லா.இயை திரும்பத்திரும்ப மனதுள் ஜெபித்தேன்.
தங்கையை அழைத்து மரண உரை நிகழ்த்தினேன். "பாப்பா (லா.இ)..ஒழுங்கா ஸ்கூல் போணும் (லா.இ)..நான் செத்துட்டா...(லா.இ).. நல்லாப்படிச்சு அத்தா அம்மாவ காப்பாத்தணும் (லா.இ)."
விவரமாக ஒவ்வொரு sentence முடிவிலும் லாயிலாஹ இல்லல்லாவை suffix செய்தேன். சொர்கத்துல அழகழகா பொண்ணுங்க இருக்குமாமே, so dint want to take chances.

1 1/2 மாதம் ஸ்கூல் செல்லவில்லை. பின் கடவுள் அருளால் சிறு தழும்பு கூட இல்லாமல் என் முகம் பழையபடி ஆனது. முகத்தில் பட்டதில் பாதியளவுகூட படாத கட்டைவிரலில் இன்னும் தழும்புள்ளது. ஒருவேளை, "Be careful... ஒன்னச்சொன்னேன்" என God கொடுத்த warning & reminder இதுவோ என அவ்வப்போது நினைத்துக்கொள்வதுண்டு.

அன்று தீர்மானித்தேன். இனி பென்சில்களை கட்டுரை வடிக்கத்தான் பயன்படுத்தனுமே தவிர Crackers வெடிக்க அல்ல என்று. ஆமென்.