தோழி கதை

அலுவலகத்தோழி ஒருத்தி. மிகவும் inspirational character. அந்த கெணத்துல குதி என அவள் சொன்னால் நம்பி குதித்துவிடலாம். அத்தனை நம்பிக்கைக்குரியவள்.
எங்கள் அக்கவுண்ட் விரிவடைந்தபோது பல புது ரிசோர்ஸ்களை வெவ்வேறு ப்ராஜக்ட்களுக்கு எடுத்தோம். எல்லோரையும் அசரவைத்த ஒரு பையனை பல்வேறு அடிதடிக்குப்பின் எங்கள் டீமில் எடுத்தோம். இவள் என்னிடம் வந்து "அந்தப்பையன் நம்ம டீமுக்கு வேணாம். விஷி(மேனேஜர்)கிட்ட சொல்லி எப்டியாவது பண்ணிக்குடு" என்றாள். எனக்குக்குழப்பம். ஏன் என்றதற்கு சரியான பதிலில்லை. விஷியிடம் பேசியதற்கு ஏற்கனவே அவனை projectக்கு tag செஞ்சாச்சு. வேணும்னா சாவி (சாவித்திரி, delivery manager) கிட்ட பேசிக்கோ என்றார். என்ன கடுப்பில் இருந்தாரோ இதை சாவிக்கு எஸ்கலேட் (புகார்) செய்துவிட்டார். சாவித்திரி காரணம் கேட்டு மெய்ல் போட்டார். எனக்கு வந்த ஆத்திரத்தில் இவளைக்காய்ச்சிவிட்டேன்.

"ஒனக்கு என்னதான் ப்ராப்லம்" என்றதற்கு "எனக்கு அந்தப்பேரக்கேட்டாலே அருவருப்பா இருக்கு" என்றாள்.
"த்தூ.. இதுலாம் ஒரு ரீசன். சைக்கோ நாயே, ஒன்னால சாவித்திரி என்னைய ராவப்போறா" என்று பாய்ந்தேன். இருந்த ஆத்திரத்தில் அவள் அழுவதை லேட்டாகத்தான் கவனித்தேன். "என்னாச்சு" என்று எவ்வளவு கேட்டும் பதிலில்லை.

அன்று மாலை அலைபேசுகையில் எங்கெங்கோ கதையை சுற்றி அவளே ஆரம்பித்தாள்...
"எனக்கு 3 மாமாங்க. அம்மாவோட brothers. 2பேர் ரொம்ப நல்லவங்க. 3ஆவது மாமா பேர் தான் அந்த புது பையனுக்கும். எனக்கு அந்த மாமாவ புடிக்கவே புடிக்காது. எப்பப்பாரு என்ன கண்ட எடத்துல தொட்டுட்டு கிள்ளிட்டு இருப்பான். எவ்ளோ சொன்னாலும் கேக்க மாட்டான். ஆனா அவன வீட்ல எல்லாருக்கும் புடிக்கும். அவன் பொறந்தப்புறம்தான் வீட்ல வசதி வந்துச்சாம். அதனால அவன் வெச்சதுதான் வீட்ல சட்டம். ஒரு நாள் நான் மட்டும் வீட்ல தனியா இருந்தப்ப வந்தான். வந்ததுலருந்து எதெதோ பேசிட்டு இருந்தான். திடீர்னு மேல கைய வெச்சுட்டான். நான் அப்ப 7வது தான் படிச்சுட்டு இருந்தேன். எனக்கு பயமாகி வீட்டுக்கு வெளிய ஓடி வந்துட்டேன். பயத்துல 1 வாரம் ஜுரம் வந்து, ஜுரம் அதிகமாகி ஃபிட்ஸ் வந்துடுச்சு. வீட்ல என்னாச்சுன்னு சொல்ல ரொம்ப பயந்தேன். அன்னிலேர்ந்து அவன் வீட்டுக்கு வந்தாலே எனக்கு ஒடம்பு நடுங்க ஆரமிச்சுடும். அவங்கிட்ட பேசவே மாட்டேன். அதுக்கு அவன் எங்கம்மாட்ட உம்பொண்ணுக்கு மரியாத தெரியல, வீட்டுக்கு வரவங்கள வாங்கனுகூட சொல்ல மாட்றா, இனிமே உன் வீட்ல என் கால் படாதுன்னு சொல்லி ப்ரச்சன பண்ணிட்டான். பாட்டிலருந்து அப்பா வரைக்கும் ஒன்னுகூடி என்ன திட்னாங்க.
ஒரு தடவ நான் தூங்கிட்டு இருந்தேன். யாரோ என் ரூம்ல இருக்கமாதிரி தோணி திடீர்னு பதறி எழுந்தேன். அப்ப அவன் என் மேல என்ன பண்ணி வெச்சிருந்தான் தெரியுமா?"

அந்தப்பக்கம் அவள் அழ, இங்கு எனக்கு கை உதறிக்கொண்டிருந்தது. எதுவுமே சொல்லத்தோணாமல் உடைந்த குரலோடு ம்ம் மட்டும் சொல்லிக்கொண்டிருந்தேன்.

"எனக்கு அதப்பாத்ததும் வாமிட் வந்துடுச்சு. அந்த ட்ரெஸ்ஸ குப்பைல போட்டுட்டேன். இதுக்கப்புறமும் சும்மாருந்தா வேற மாதிரி ஆகிடும்னு அவன் wifeகிட்ட சொன்னேன். மாமா தப்பா behave பண்றார்ன்னு. அதுக்கு அவ "அவர மடக்கணும்னு நீ எதக்காட்டுனியோ. நீ ஒழுங்கா பொத்திகிட்டு இருந்தா அவர் ஏன் ஒம்மேல வந்து ஏறப்போறார்னு சொன்னா. எனக்கு செருப்பால அடிச்ச மாதிரி ஆகிடுச்சு.

தாங்கவே முடியாம எங்கம்மாகிட்ட சொன்னதுக்கு, அவந்தான் சின்ன வயசுலருந்து ஒன்னத்தூக்கிட்டே சுத்துவான். ஒன்ன குளிக்க வெச்சது, சாப்ட வெச்சதுலாம் அவன்தான். ஒன்ன மடிய விட்டு எறக்கவே மாட்டான். நீயும் எப்பவும் அவன் கூடத்தான் ஒட்டிட்டு இருப்பன்னாங்க. அதக்கேட்டதும் எனக்கு ஒடம்பு ஃபுல்லா ஆசிட் ஊத்திக்கணும்போல இருந்துச்சு. மறுபடியும் அவர் பிஹேவ் பண்றது சரியில்லன்னதுக்கு, நீ அவனுக்கு கொழந்த மாதிரி. ஒனக்கு ஏன் இப்படி புத்தி போகுதுன்னு என்ன திட்ட ஆரமிச்சுட்டாங்க.

இதுக்கு மேல அங்கருந்தா நான் செத்துடுவேன்னுதான் இந்த locationனுக்கு transfer வாங்கிட்டு வந்துட்டேன். ரோட்ல போற எவனாச்சும்னா செருப்பால அடிச்சு அவன கொன்னுருப்பேன். சொந்தக்காரன்னு சொல்லிட்டு இவனுங்க பண்றதுலாம் கடவுளுக்கே அடுக்காது. எதிர்த்து எதும் சொன்னா familyக்குள்ள ப்ரச்சன வந்துடும்னு நாம பயந்து அமைதியாயிருக்கறத இவனுங்க advantageஆ யூஸ் பண்ணிக்கிறானுங்க. அப்டியே மீறி சொன்னாலும் வீட்டுக்குள்ளயும் புரிஞ்சுக்க மாட்றாங்க.
அவனோட பேர எங்கியாச்சும் கேட்டாலே எனக்கு அந்த நாள் அப்செட் ஆகிடும். இப்ப இந்த பையன பாத்ததும் எனக்கு பத்திகிட்டு வருது,for no reasons. என்னால ஒனக்கு எதும் ப்ராப்லம் வேணாம். நான் ரிலீஸ் வாங்கிக்குறேன். sorry for bothering you" என கால் கட் செய்தாள்.

அடுத்த நாள் நேரே சாவியின் cubeக்கு சென்று சுருக்கமாக விஷயத்தைச்சொன்னேன். மீட்டிங்குகளையெல்லாம் கேன்சல் செய்துவிட்டு இவளை அழைத்து நெடுநேரம் பேசினார். அந்தப்பையனை வேறொரு ப்ராஜக்ட்டில் சேர்த்தார். குடும்பத்தினரே நம்மைப்புரிந்து உதவ மறுக்கும் இந்தக்காலத்தில் சாவித்திரி போல யாரோவாய் இருந்தும் போகிறபோக்கில் வாழ்நாள் முழுக்க நன்றிக்கடன் படுமளவுக்கு உதவி செய்யவும் இருக்கவே செய்கிறார்கள் என நினைத்துக்கொண்டேன்.

தோழி பழையபடி மாறியபிறகு ஒரு நாள் எதேச்சையாக, "சாவி அப்டி என்னதான் சொன்னாங்க, மீட்டிங்கெல்லாம் கேன்சல் பண்ணிட்டு, அவ்ளோ நேரமா?" எனக்கேட்டேன்.
கொஞ்ச நேரம் என்னையே பார்த்தவள், எரிச்சலும் சோகமும் கலந்த குரலில் சொன்னாள், "அவங்களுக்கு சித்தப்பாவாம்".