அலுவலக நட்பு ஒருவர் வெகேசனுக்காக எகித்பு சென்றிருக்கிறார். செல்லுமுன் உனக்கு சோவினிர் (souvenir) என்ன வேண்டுமெனக்கேட்டார். மம்மியைச் சுற்றி இருக்கும் ரிப்பனில் கொஞ்சம் கட் பண்ணிக் கொண்டு வா, நல்ல ஞாபகமார்த்தமாய் இருக்கும் எனச்சொன்னேன். கிடைக்கவில்லையாம். அதெல்லாம் சேல்ஸ் இல்லையாம். மம்மிக்களின் போட்டோவை அனுப்பி வைத்து எப்படி இருக்கிறது எனக்கேட்டார். Yummy, இவற்றின் டேஸ்ட் எப்படி இருக்கும்? ஊறுகாய் போலவா அல்லது உப்புக்கண்டம் போலவா எனக் கேட்டதற்குக் குடம் குடமாய் வாயிலெடுக்கிறார். உலகில் சகிப்புத்தன்மையே அற்றுப்போய்விட்டது.
-
ஒரு காலத்தில் இதெல்லாம் தான் 24/7 நமக்கிருந்த ஒரே டைம்பாஸ். காலம்தான்...
இது நிறுவனத்தாரின் சொந்தத் தயாரிப்பு...
*-*
யார்ரா இவனுக? நாமளே தொலஞ்சு போனாலும் எங்கூட்ல ஒரு சாந்திரம் தேடிட்டு மூனாநாள் சமச்சுத்திங்க ஆரமிச்சிருவானுக. அடுத்த ஜென்மாவுலயாச்சும் வெளிநாட்டுல நாயாப்பொறக்கணும். அதும் லேடிஸ் வளக்கற நாயா.
Comments
Post a Comment
Pass a comment here...